Boşanma Süreci Çocukla Nasıl Paylaşılmalı?

Boşanma kararı eşler arasında alındıktan sonra mümkün ise anne baba ile birlikte, güvenilir ve bu konuya vakit ayırabileceğiniz bir ortamda paylaşılmalı. Boşanma süreci eşlerin duygularını yoğun olarak yaşadıkları, tepkilerini kontrol etmekte zorlandıkları bir dönem. Bu dönemin sizdeki etkilerinin farkına varmak ve çocuğunuzla kararı paylaşırken bu etkilerin en az olduğu bir anda yapmanız onun kendisini güvende, rahat, duygusal olarak yüklenmemiş hissetmesi için çok önemlidir. Bu duruma örnek olarak, boşanma kararını diğer ebeveyni suçlayan onun kararı veya hatası olduğunu ima eden sözlerle paylaşmak çocuğunuza ruhsal olarak zarar verir. Kararı açıklarken elbette duygusallaşabilirsiniz fakat çocuğunuzun güvende hissetmek için sizin duygularınızı düzenleyebildiğinizi, üzülseniz de devam edebileceğinizi hissetmeye ihtiyacı vardır. Bu nedenle duygularınızı yönetebileceğinizi hissettiğiniz hazır ve görece daha rahat bir anda bunu yapmak uygundur. Anlaşılır, sade, kısa, dolaysız, basit bir dili çocuğunuzun yaşına ve günlük dilinize uygun şekilde kullanmak önemlidir. Sonrasında sormak istediklerini mutlaka paylaşması için yüreklendirin. Bazen çocuklar o anda konuyu değiştirir konuşmak istemeyebilir. Çocuğunuzu zorlamadan, bu konuda aklına sonradan veya büyüdükçe başka sorular gelebileceğini ve her zaman bu konuyu açmaya sorularına cevaplar bulmaya hazır olduğunuzu ifade ederek karşılık verebilirsiniz.

Boşanma kararını açıklarken mutlaka vurgulamanız gereken birkaç nokta vardır. Bu noktaları açıklamak her yaş, kültür, aile için farklı cümlelerde olsa da ana teması bellidir.

Ebeveyninin sevgisi ve ebeveyn olma durumunun asla bitmeyeceğini,

Boşanmanın anne baba arasındaki eş ilişkisinin sonu olduğunu,

Bu durumla ilgili onun hiçbir suçu olmadığı gibi barıştırmakla ilgili de hiçbir sorumluluğu olmadığı,

Boşanma sonrası yeni düzenine dair belirlenmiş olan şeyleri ( kiminle kalacağı, odası, ne sıklıkla görüşüleceği, hangi okula gideceği vs.) yaşına uygun şekilde ifade etmek gerekir.

Bu noktada çocuğun tepkilerine hazır olmak, buna üzülebileceği, ağlayabileceği, öfkelenebileceğini bilmek ve onun tepkileri ile ilgili yardım etmek için yanında olduğunuzu hissettirmek gerekir. Çocuğunuzun endişelerini dinlemek, öfkelendiğinde neye öfkeli olduğunu anlamak, bazı durumlarda anlayış göstermek, bu konuşmaları tekrar tekrar yapmaya hazır olduğunuzu bilmesini sağlamak önemlidir. Yapılmaması gerekenler ise diğer ebeveyni suçlamak, aşağılamak, çocuktan duygusal destek talep etmek veya bu beklentiyi ona hissettirmek, kararlarda tutarsızlık göstermek, duygularını bastırmasını tembihlemek (üzülme, sen çok güçlüsün gibi), boşanmanın bir kayıp olduğunu inkar etmek (zaten her şey kötüydü bir şey değişmeyecek zaten). Çocukların bu dönemde güvende hissetmeye, belirlenmiş koşullarda olmaya, sevilmeye, iki ebeveynini de özgürce özlemeye, bir çocuk olarak bu kaybı kendi pencerelerinden yaşamaya ihtiyaçları vardır.

Boşanma ebeveynler, yetişkinler için zorlu bir süreçtir ve yazıda geçen önerileri uygulamakta siz veya diğer ebeveyn zorlanıyor olabilir. Aslında çocukla yapılacak tek bir konuşmadan çok, süreç boyunca tutumunuz daha büyük öneme sahiptir. Önerilen cümleleri kurmakta, yazılanları uygulamakta sorun yaşıyorsanız, profesyonel destek ile çocuğunuzun bu süreci doğal ve sağlıklı haliyle atlatmasını sağlamak için yardım alabilirsiniz.